از قرار کرونا حالا حالا مهمان ماست و باید باهاش کنار بیایم. هرکس که بتونه زودتر زندگی خودش رو با شرایط جدید وفق بده، زودتر به شرایط قابل تحمل میرسه.
ولی چیزی که بیشتر از کرونا مردم رو نگران کرده قیمت‌های سرسام‌آور مایحتاج روزمره مردم است که دیگه به ساعت رسیده. و لحظه‌یی رشد میکنه. این فقط شامل مایحتاج روزانه‌ی مردم نیست. مخصوصا اجناس خارجی که تقریبا دلبخواهی شده و هر کس هر قیمتی دلش بخواد روی جنسش گذاشته و اصلا براش مهم نیست که جنسش رو بخری یا نخری.
قبلا میرفتم برای خرید جنس، فروشنده از جاش بلند میشد سر حرف رو باز میکرد و شروع میکرد به حرف‌های بازار گرم کنی معمول. گاهی هم شاگردش رو صدا میکرد؛ بچه برو دوتا چایی بیار.
حالا وارد مغازه‌ها میشی، بدون اینکه هیچ حرکتی بکنه و حتی شاید سرش رو بلند نکنه نگاهت کنه، قیمت میده.
جرات داری بپرس چرا؟ یا جیگر داری حرف از تخفیف بزن. چک و چک‌بازی هم که کلا تعطیل. هیچ خری ازت چک نمیگیره. فروش فقط نقدی. میخوای بخواه، نمی‌خوای به سلامت.
چک شده کاغذ پاره.
