ای دوست ترا رسد اگر ناز کنی ناساز شوی باز دمی ساز کنی
زان میترسم در جفا باز کنی مکر اندیشی بهانه آغاز کنی
۱۳۹۰/۱۰/۱۶
جلال الدین
ای دل چه حدیث ماجرا می‌جوئی من با توام ای دل تو کرا می‌جوئی
ور زانکه ندیده‌ای کرا می‌جوئی ور زانکه بدیده‌ای چرا می‌جوئی
رباعیات شمس
ای دل تو و درد او اگر خود مردی جان بنده‌ی تست اگر تو صاحب دردی
صد دولت صاف را به یک جو نخری گر یک دردی ز دست دردش خوردی
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
-
مادر یادها ، دلبر دلبران ای تو همۀ خوشی های من ، ای تو همۀ فریضه های من بیاد بیاور دلاویزی نوازشها را گرمی دستها را و لطف شبان من هنر بی...
-
ابوالقاسم عارف قزوینی در سال 1261 خورشیدی (1259 به روایت دیگر) در قزوین زاده شد. صرف و نحو عربی و فارسی را در قزوین فرا گرفت. خط شکسته و... -
“نمیدانم. اما چه درهم پیچ و گره خورده است درونم، و چه زوزه های خوار شده ای را می شنوم، و چه نا توانمندی غریب و کشنده ای حس می ...
