معمولاً کلمات همچون حجابی میان ما و وجود عمل میکنند. بنابر این ما را از نیاز به دانستن این نکته
می رهانند که مرادمان آنگاه که کلمۀ « وجود داشتن » را بکار می بریم چیست.
هرچند وجود گرداگردمان را فرا گرفته است و ما براستی خودمان بخشی از آنیم.
برخوردمان با جهان به میانجی توصیف، رده بندی، نسبت و رابطه و جز آن انجام
می گیرد که چون در قالب کلمات بیان می شوند هرگز در واقع
ممکن نیست که به اشیا بپیوندند.
ژان پل سارتر --- تهوع
