صائب

از پریشان خاطری دلهای حیران فارغ است

                                  عندلیب  مست از  فکر  گلستان  فارغ  است

از جنون  هر دل که تشرف برومندی  نیافت

                                   چون درخت بی ثمر ازسنگ طفلان فارغ است