۱۳۹۰/۳/۱۹

مناجات عین القضاة همدانی


 تمهیدات  عین القظاة همدانی



چون در حرکت و سکون چیزی نویسم رنجور شوم از آن بغایت و چون در معاملت راه خدا چیزی نویسم، هم رنجور شوم، و چون در وجه تفضیل انبیاء چیزی نویسم، خود نعوذبالله! و چون احوال عاشقان نویسم هم نشاید و هرچه نویسم هم نشاید و اگر هیچ ننویسم هم نشاید و اگرگویم نشاید و اگر خاموش  گردم هم نشاید. ای عزیز هرچه مرد را به خدا رساند اسلام است و هرچه مرد را از خدا باز دارد کفر است. و حقیقت آنست که مرد سالک، خود هرگز نه کفر باز پس گذارد و نه اسلام. که کفر و اسلام دو حال است که از آن لابد است مادام که با خود باشی. اما چون از خود اخلاص یافتی کفر و ایمان اگر نیز تورا جویند در نیابند. 



پ ن : قسمتهای پر رنگ به انتخاب خودم هستند برای آنهایی که شاید وقت و حوصله خواندن تمام متن را ندارند.

روزمرگی با مرگ

  من،مرگ را زیسته ام مرگ را دیده ام من در دیداری غمناک من مرگ را به دست سوده ام من مرگ را زیسته ام با آوازی غمناک غمناک وبه عمری سخت دراز و ...