شهاب الدین سهروردی و حکمت خسروانی

 حکمت خسروانی فلسفه و عرفان ایران باستان است که به اندیشمندان آن فرزانگان خسروانی یا خسروانیون گفته می‌شود. این حکمت به عنوان یک جریان فکری عمیق، به بررسی مسائل متافیزیکی، اخلاقی و معنوی پرداخته و تأثیرات قابل توجهی بر فلسفه اسلامی و عرفان ایرانی داشته است.

ویژگی‌ها و اصول حکمت خسروانی

خداوند یگانه: حکمت خسروانی بر یگانگی خداوند تأکید دارد و او را به عنوان فزاینده و پویا معرفی می‌کند.

خردورزی: این مکتب به اهمیت خردورزی و راستی بی‌پایان در شناخت حقیقت تأکید دارد.

نیکی و هستی: نیکی با هستی همسان است و قوانین پیشرفت در هستی از اصول بنیادین این حکمت به شمار می‌رود.

فر: مفهوم "فر" در حکمت خسروانی به معنای نیروی الهی است که انسان را در مسیر رشد و تعالی یاری می‌کند.

وحدت آفرینش: این حکمت بر وحدت آفرینش تأکید دارد و فزایندگی هستی را پایان‌ناپذیر می‌داند.

تأثیرات حکمت خسروانی بعدها در فلسفه اشراق توسط شهاب‌الدین سهروردی احیا شد و او این حکمت را با مفاهیم نور و شهود پیوند داد. سهروردی معتقد بود که حکمت خسروانی ریشه‌های ایرانی دارد و باید آن را از فلسفه یونانی متمایز کرد. همچنین، شخصیت‌هایی چون جاماسب، فرشوشتر، بایزید بسطامی و ابوالحسن خرقانی از تأثیرگذاران این مکتب محسوب می‌شوند.

حکمت خسروانی به عنوان یک جریان فکری غنی، نه تنها بر اندیشه‌های ایرانی تأثیر گذاشت بلکه در شکل‌گیری فلسفه اسلامی نیز نقش بسزایی ایفا کرد.

در انتظار ترجمهٔ استاد منوچهر بدیعی از رمان«اولیس» که امیدوارم هر چه زودتر اجازه نشر بگیرد.

سرآغاز

تکنیک‌های روایی جویس

جیمز جویس یکی از پیشگامان مدرنیسم ادبی بود و تکنیک‌های روایی‌اش به طور گسترده‌ای به سبب نوآوری و پیچیدگی تحسین شده‌اند. در اینجا به برخی ا...