عطشنا

هر چیز می نویسم٬ پنداری دلم خوش نیست و بیشتر آنچه در این روزها نبشتم همه آنست که یقین ندانم که نبشتنش بهتر است از نانبشتن. ای دوست٬ نه هرچه درست و صواب روا بود که بگویند. و نباید که در بحری در افکنم خود را که ساحلش پدید نبود و چیزها نویسم بی خود که چون واخود آیم برآن پشیمان باشم و رنجور٬ حقا و به حرمت دوستی که نی دانم که اینکه می نویسم راه سعادت است که می روم یا راه شقاوت. حقا که نی توانم که ننویسم و جز گوی بودن در میدان تقدیر روی نیست... «تمهیدات» اثر: عین القضاة همدانی

حبیب

این زندگی نبود که بگذشت بی حبیب

دیدم به یاد دوست مگر خواب زندگی

آن صورت خیال که نامش بود حیات

عکس غم است تعبیه در قاب زندگی

خیلی وقت پیش این دوبیتی رو خانه یک دوستی قاب شده به دیوار دیدم. چند بار پی جو شدم شاعر این دوبیتی رو پیدا کنم که موفق نشدم. امشب یادم افتاد و سرچ کردم و متاسفانه باز هم چیزی پیدا نکردم!