روش آموزه های سقراط
استهزای سقراطی به این وجه بود که چون
غالب مردم را گمراه و احوال و افکار آنها را بر خطا می دید، در پی آن بود که بر
خطا های خود آگا هشان نماید . اما این کار را مستقیمآ و بصورت وعظ و خطابه و پند و
اندرز نمی کرد، بلکه به مباحثه و مناظره می پرداخت و غالبآ خود را به نادانی میزد.
در ظاهر سخن به جد می گفت، ولی در باطن دست می انداخت و بهانه اش این بود که
میخواهد از طرف مقابل کسب علم نماید. ولی کم کم و بدون اینکه محسوس باشد آن طرف
خود را گرفتار تناقض گویی و حیرانی و سرگردانی میدید و به فساد رأی و عقیدۀ خود پی
میبرد، و به همین خاطر سقراط به خود لقب قابله داده بود، چرا که میگفت من چیزی به
کسی یاد نمی دهم فقط مانند یک قابله کمکش میکنم تا علمش را از درون ذهنش بیرون
آورد و بیان کند.
