شاید از راه این هماهنگی عقلانی ( حالا دقیقاً نمیدونم کدوم ) و ذهنی آن وحدت غایات و خوی
و منش که سازندۀ شخصیت است و بخشندۀ نظم و شایستگی
به وجود ما دست یابد!!!
اینطوریه.... تازه شاید
من،مرگ را زیسته ام مرگ را دیده ام من در دیداری غمناک من مرگ را به دست سوده ام من مرگ را زیسته ام با آوازی غمناک غمناک وبه عمری سخت دراز و ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر