آفریننده روزگاری یاران خویش را می جست فرزندان امید خویش را. هان! او چنین دریافت که آنان را نخواهد یافت، مگر آنکه نخست خود آنان را بیافریند.
نیچه
من،مرگ را زیسته ام مرگ را دیده ام من در دیداری غمناک من مرگ را به دست سوده ام من مرگ را زیسته ام با آوازی غمناک غمناک وبه عمری سخت دراز و ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر