دیشب در خواب سورۀ توحید را برای عدّه ای تفسیر می کردم :
«قل»: خدا امر کرد به پیغمبر بگو «هو الله احد» او خدای یکتاست. ولی دیگران به چه مناسبت «قل» بگویند؟ گفتم در اینجا منظور از «قل» خطاب گوینده است به قلب خودش که بگوید: ای دل بگو، یعنی آنقدر انسان باید به خدا توجّه داشته باشد که به دل خود خطاب کند بگو خدا یکتاست.
«هو» ضمیر است. تا مضمّر نباشد ضمیری نیست، پس «هو» به چه بر می گردد؟ معنیش اینست که شما قلباً باید آنقدر توجّه به مبدأ داشته باشید و خدا را طوری حاضر و ناظر بدانید که او را در همه جا ببینید تا ضمیر «هو » به او صدق کند. اسم نیاورده و ضمیر آورده است، بدین معنی که تو او را حاضر بدان تا ضمیر صدق کند.
حضرت نور علی الهی فرموده اند: هر آیه ای از قران که با «الله» شروع و به «هو» ختم شود اسم اعظم در آنست: مثل سورۀ2 آیۀ 255 تا 257-سورۀ 3آیۀ 1 تا 3
آثارالحق - اثر: نورعلی الهی
