پیش از دمیدن خورشید
ای آسمان که فراز من ای! ای پاک ! ای ژرف! ای مغاک نور! چون در تو می نگرم از اشتیاق های خدایی به لرزه می افتم.
ژرفی من خود را در بلندی تو افکندن است! بیگناهی من خود را در پاکی تو پنهان کردن است!
همچنان که زیبایی خدا او را پوشیده می دارد، تو نیز اخترانت را می پوشانی . سخن نمی گویی و اینسان مرا از فرزانگی ات می آگاهانی.
زرتشت _ فریدریش ویلهلم نیچه
