شما آنگاه که مشتاق اوج گرفتن ایـد،روی به بالا داریـد؛ و مـن روی به پایین. زیـرا که اوج گرفته ام .
چه کس در میان شما هم خندیدن تواند و هم اوج گرفتن ؟ آنکه بر فراز بلند ترین کوه رفته باشد، خنده میزند بر همۀ نمایشهای غمناک و جدی بودن های غمناک.
زرتشت _ بخش یکم اثر جاویدان فریدریش ویلهلم نیچه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر